20 مهر 1384 <**ادامه مطلب...**>

ترجمه: پروین قائمی  

[مطلب حاضر سرفصلهایی را معرفی می‌کند که سازمان هنری-آموزشی «تئاتر نوجوانان» (Youth Stages) در نیوجرسی آن را مطابق محتوای کتب درسی و به شیو? نمایش خلاق در مدارس اجرا می‌کند.]

آمادگی محتوایی در محیط کار (1، 3، 4، 5)

تفکر انتقادی، تصمیم‌گیری و حل مسئله در هنگام کار با یکدیگر و خلق صحنه‌ها، بسیار ضروری است. در هنگام برنامه‌ریزی، شاگردان دربار? نظر خود توضیح می‌‌دهند، حرفهای دیگران را می‌‌شنوند، به توافق می‌‌رسند، طرح نمایش را می‌ریزند، بخش‌‌بندی می‌کنند و برای رسیدن به هدفی واحد، با یکدیگر همکاری می‌‌کنند تا بتوانند از طریق صحنه‌ با مخاطب ارتباط برقرار سازند. پس از کار صحنه، شاگردان کار خود و دیگران را نقد می‌‌کنند.<**ادامه مطلب...**>

هنرهای بصری و اجرایی 1.2 و 1.3. دانش‌آموزان با خلق آثار نمایشی در کنار هم و اجرای آنها برای یکدیگر، پانتومیم،  اجرای صحنه‌ای، تمرکز و تسلط بر حرکات فیزیکی را می‌‌آموزند. 1.1 و 1.4. دانش‌آموزان با تماشا و تفسیر  و تحلیل صحنه‌های یکدیگر،  واکنشهای بصری، شنیداری و عاطفی خود را به‌ گفتار تبدیل می‌کنند. صحنه‌ها بار دیگر بازی می‌‌شود تا بازخورد آنها معلوم شود. 1.5. دانش‌آموزان با بحث دربار? گونه‌های مختلف تئاتر و مقایس? آنها، با مبانی درک انواع تئاتر آشنا می‌شوند. بسیاری از موقعیتهای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی در پیوند و ارتباط نزدیک با سایر مواد درسی، ملموس و عینی می‌شود. 1.6. کودکان با انتخاب وسایل صحنه، موسیقی، جلوه‌های ویژه و طرح کلاسی برای اجرای قطع? نمایشی، دست به انتخابهای هنری و گزینه‌های طراحی می‌زنند.   آموزش جامع جسمانی و بهداشتی 2.2 و 2.3. تکنیکهای تئاتری و ایفای نقش، ابزارهای جالبی برای انتقال اطلاعات بهداشتی است. بحث دربار? موضوعهای مختلف بهداشتی، پیشگیری و مهارتهای پرهیز از بیماریها، اگر به‌صورت نمایشی صورت بگیرد، مخصوصاً برای نوجوانان، کمتر مضر به‌نظر می‌‌رسد. 2.4. تئاتر را مشق زندگی می‌‌نامند. از طریق صحنه‌ها، روابط نمایان می‌‌شود، احساسات و افکار و بیان عواطف در سلامت کامل ابراز می‌گردد. صحنه‌های مشابهی را می‌‌توان با تغییرات و پیامدهای متفاوتی، بار دیگر بازی کرد و ... این فرصتی است که هرگز در زندگی واقعی پیش نمی‌‌آید! 2.5. تئاتر، نوعی رسان? فیزیکی است. شاگردان از طریق پانتومیم و بازیهای نمایشی پیچ‌وتاپ می‌خورند، سریع می‌دوند، زمین می‌خورند، هل می‌‌دهند، می‌کشند، به بدن خود کش‌وقوس می‌دهند و با حرکات آرام می‌‌دوند.   هنرهای زبانی 3.1. صحنه‌ها و قصه‌ها برای شاگردان این فرصت‌ را فراهم می‌‌آورد که در نقش شخصیتهایی صحبت کنند. شخصیتها، اهدافی دارند و صحنه‌ها، فضاهای گوناگونی برای آنها ایجاد می‌کند که بتوانند از طریق آنها با دیگران ارتباط برقرار کنند. 3.2 و 3.5. اجرای صحنه‌های بداهه، مستلزم آن است که شاگردان آنچه می‌‌شنوند تحلیل و داستان را جمله‌به‌جمله بازگو کنند. با تماشای اجرای دیگران، شاگردان کار یکدیگر را نقد می‌‌کنند، سؤال می‌‌‌کنند، پیشنهاد می‌‌دهند و دربار? مشاهدات خود قضاوت می‌‌کنند و آنها را محک می‌‌زنند. 3.3. شاگردان به‌صورت فردی یا گروهی کار می‌‌کنند، تا صحنه‌های اصلی را بنویسند. ممارست در نگارش خلاقانه به رشد شخصیت کمک می‌کند. 3.4. تئاتر نوجوانان موجب می‌شود دانش‌آموزان داستانهای مکتوب را به‌صورت نمایشی درآورند، روایتهای مختلف از یک داستان را در تقابل با یکدیگر قرار دهند و داستانهای یک نویسنده را، با هم مقایسه کنند.   ریاضیات (4.1، 4.3، 4.6، 4.7، 4.10،4.11) مفاهیم ریاضی را می‌‌توان نمایشی کرد. شاید برای کودکانی که از طریق حرکات بدنی یا هوشهای بصری/فضایی، مطالب را بهتر یاد می‌‌گیرند، ارائه ملموس و عینی فلان مسئله، یگانه چیزی باشد که واقعاً برای فهم مفاهیم ریاضی نیاز داشته باشند. از کلاس درس و نمودار، چیدمان موقعیتی کلاس، طرحها و گروهبندی کودکان در اجرای بازیهای نمایشی و پیشبرد مهارتهای فکری و منطقی و فضایی استفاده می‌شود. مهارتهای ریاضی، هرقدر هم کم و کوچک باشد، باید به‌صورت مجموعه‌های ریاضی عرضه شود تا شاگردان بتوانند تصاویر ذهنی‌‌شان را طراحی و تصاویر روی کاغذهای کوچک خود را به نمایش عینی بزرگ‌تر تبدیل کنند.   علوم از نمایش خلاق و تکنیکهای تئاتر می‌توان برای تقویت و عرض? مواردی که در کلاس علوم مطرح می‌‌شوند، استفاده کرد. شیو? خلاقانه و دلچسب تئاتر نوجوانان در ارائ? علوم، این درس را برای شاگردان مختلف، با سبکهای یادگیری گوناگون، در دسترس قرار می‌دهد. 5.1، 5.6، 5.8. هنگامی که تک‌تک افراد، جزئیات نظام (System) یا سازواره‌ای (Organism) را نشان می‌‌دهند و در فضای کلاس با یکدیگر تعامل می‌کنند و از بداهه‌گویی‌، جلوه‌های ویژ? صوتی و حرکت استفاده می‌کنند، مفاهیم غیرملموس به‌صورت حرکات نمایشی درمی‌‌آید و بدن و ذهن را به‌کار می‌‌گیرد. می‌‌توان از بازیهای نمایشی برای نمایش چیزهایی چون مایعات، جامدات و گازها استفاده کرد. 5.3. زندگی و تجربه مخترعان و دانشمندان را می‌‌توان در کلاس درس به‌صورت نمایش درآورد. داستان اختراعات و تجربه‌های کودکی مخترعان، برای بچه‌ها بسیار جذاب است. 5.7. گیاهان و حیوانات در زمانی که کودکان از طریق ادبیات، زیستگاه و محیط زندگی آنها را کشف می‌‌کنند، در کلاس درس جان می‌‌گیرند. 5.9 و 5.11. با حرکات جنبشی می‌‌توان حرکت چیزها (امواج، امواج صوتی، سیارات)، جاذبه، اصطکاک، انرژی و بسیاری از اصول فیزیک را توضیح داد. شاگردان ضمن حرکت، تفریح می‌‌کنند و دربار? حرکت، مطالبی می‌‌آموزند.   مطالعات اجتماعی 6.2. دانش‌آموزان با اجرای نمایشی تاریخ را درک می‌کنند. به این ترتیب، انسان، مکان و موقعیتهایی که در کتابهای درسی نوشته شده‌اند، جان می‌گیرند. 6.3. لحظات تاریخی را می‌‌توان از طریق نمایشنامه بازسازی کرد، مردم و سبکهای زندگی آنها را نمایش داد، وقایعی چون مهمانی چای بوستون را دوباره زنده کرد، جنگها را دوباره بر صحنه برد و کارخان? صنعتی مکانیزه را به کلاس درس آورد! 6.4 و 6.5. با صحنه‌های نمایشی می‌‌توان موقعیتها و تفاوتهای فرهنگی گذشته و حال را با یکدیگر مقایسه کرد و آنها را در مقابل هم قرار داد. با ایفای نقش می‌‌توان نابرابری بین مردم دیروز و امروز را نشان داد. 6.6. تئاتر، فرم همه‌جانبه و جامعی از بیان هنری است. در تئاتر، هنرهای بصری، موسیقی و حرکت به‌کار می‌‌آید و راهی طبیعی و بسیار جامع و دقیق برای کشف رشته‌های علوم انسانی در اختیار شاگردان می‌گذارد. 6.7. بازیگری مستلزم طرح فضایی صحنه است. شاگردان با تقسیم کلاس به مکانهای جغرافیایی، موقعیتها را نمایشی و کلاس درس را به شهر، کشورهای مختلف، سیاره یا منظوم? شمسی تبدیل می‌‌کنند! 6.8 و 6.9. شاگردان با استفاده از ایفای نقش و ادبیات، صحنه‌ها را نمایشی می‌‌کنند تا تأثیر محیطی، مثلاً زنجیر? غذایی را نشان دهند. چنین کاری در صورتی برای دانش‌آموزان فهم‌پذیر خواهد بود که گون? انتخاب شد? قورباغه یا خرس قطبی از طریق حضور در نمایش مؤثر واقع شود.   زبانهای جهانی 7.1 و 7.2. هنگامی که کودک به فردی از فرهنگ دیگر تبدیل می‌‌شود، حتی اگر فقط برای یک لحظه و در طی نمایش خلاق به این تجربه برسد، درک روشن‌تری از آن فرد و فرهنگ به‌دست خواهد آورد. در هنگام نمایشی کردن داستانی از پوئرتو ریکو (Puerto Rico) (رختخواب)، کلمات کلیدی مناسب و ضروری، مثلاً el sarape، La cama و la mujer vieja در نمایش تلفیق می‌‌شود. همین مسئله هم در مورد نمایشی کردن اثر ادبی ورنا آردما ‌Verna Aardema))، آنجا که نام آواهایی از زبان افریقایی، از جمله wasu، semm وgdung  گنجانده می‌شود، مصداق دارد.   منبع:  www.youthstages.com